De basis voor de taichichuan is de zogenaamde langzame vorm. Deze vorm is een verzameling van een aantal houdingen en bewegingen aan elkaar geregen tot een vloeiende oefening die langzaam en in alle rust wordt uitgevoerd.
Van oorsprong is deze bewegingsleer een vechtkunst waar vele technieken geoefend kunnen worden en dan met en zonder wapens. Deze vechtkunst wordt pas in een later stadium geleerd als daar behoefte aan is.
Om de gezondheidseffecten te kunnen beschrijven zijn er in de taichichuan twee belangrijke onderdelen te onderscheiden in het lichamelijke en het mentale of geestelijke aspect: Het lichamelijke aspect, waarbij het gaat om de lichamelijke oefeningen. Deze zijn gekenmerkt door evenwichtige belasting van de gewrichten, gelijkmatig verdeelde belasting van de spieren, vermijding van overbelasting, natuurlijke ademhaling en een rechte rug.
Het mentale of geestelijke aspect richt zich in eerste instantie op het bewust sturen van bewegingen. Door de nauwkeurigheid van de bewegingen ontstaat er een hoge concentratie op het lichaam. De ademhaling gaat natuurlijk worden. Er ontstaat hierdoor een innerlijke rust.
Bij het uitvoeren van de bewegingen wordt zoveel kracht gebruikt als nodig en zo weinig als mogelijk. Onnodige spanning in het lichaam moet worden vermeden. De ademhaling is natuurlijk, niet bewust gestuurd.
De korte vorm is een soort samenvatting van de lange vorm. Een groot aantal bewegingen worden niet uitgevoerd en daardoor wordt de vorm korter.
Kenmerkende houdingen van de wu stijl zijn:
- voeten parallel: op schouderbreedte.
- hoofd, rug en been in één lijn: in gong bu (boogstap) helt het bovenlichaam naar voren.
Kenmerkend voor alle bewegingen van de wu stijl zijn:
- Taille draaien: bovenlichaam draait en onderlichaam niet.
- Hand-taille-voet: is de (interne) volgorde bij elke beweging. De beweging begint met de hand, dan het bovenlichaam (taille draaien) en tenslotte onderlichaam: heup-been-voet.
- Gelijktijdig klaar: alle deel-bewegingen eindigen gelijktijdig met bewegen.